Schoonheidsideaal in Azie

Het schoonheidsideaal in Azië

Je benen laten breken om er tien centimeter bij te smokkelen of je huid bleken? In Azië hebben ze er veel voor over om aan het schoonheidsideaal te voldoen.

Het geheim van eeuwige jeugd en in het oog springende schoonheid was al bekend bij de Chinese keizerinnen. Zij koesterden hun recepten aan gaven ze door aan vertrouwelingen als bleek dat ze daadwerkelijk effect hadden. Tot op heden hebben deze recepten hun werking behouden. Ze zijn zo bijzonder dat ze tot op heden achter slot en grendel in het paleismuseum in Peking worden bewaard.

Mooi zijn en mooi voelen zijn twee verschillende dingen. Dat gold ook al duizenden jaren geleden in China. De schoonheidsidealen werden bepaald door de keizers zonder met de wensen van de vrouwen rekening te houden. De voorwaarden waaraan de vrouw moest voldoen gingen niet alleen over teint en kleur, maar ook over houdingen en vormen. Van de tand van het hoofd en de lichaamshouding tot hoe lippen, ogen, wenkbrauwen, wimpers, borsten, benen en billen er uit hoorden te zien. Het gezicht moest bijvoorbeeld ovaal zijn en om dit zo sterk mogelijk uit te laten komen epileerden Chinese vrouwen hun voorhoofdshaar. De wenkbrauwen moesten een lichte boog maken, als de blaadjes van een wilgenboom. Meestal schoren de vrouwen de wenkbrauwen weg en tekenden ze vervolgens in de perfecte vorm. De schoonheid van een vrouw was gekoppeld aan haar sociale en maatschappelijke positie. De keizerinnen waren voorbeelden. Ze moesten zeer verzorgd en mooi zijn, ook als ze ouder werden. Zoals overal op de wereld hielden ook Chinese priesters en doktoren zich uitvoerig met schoonheid en ouderdom bezig. Hun geheime recepten zijn bijzonder efficiënte mengsels. Deze recepten volgen het yin-yang-principe. De huid wordt gezien als een orgaan dat onderhevig is aan yin-yang-energie. Chinese cosmetica richt zich daarom altijd op het hele lichaam, ook als alleen maar het gezicht, of de handen worden behandeld. Schoonheidsbehandelingen werden altijd gezien als een ingreep in de huid via de huid en dus ook in het lichaam. Daardoor behoren ze tot medische behandelingen. Artsen waren in China verantwoordelijk voor de behandelingen van de keizerinnen. In Europa wordt cosmetica gescheiden van de geneeskunde. Chinezen vinden dit onverstandig aangezien met iedere behandeling stoffen via de huid in het lichaam komen die hun uitwerking hebben op het gehele organisme.

Veel Aziatische vrouwen zijn vandaag de dag niet tevreden met hun donkere amandelvormig ogen. Liever willen ze grote opvallende ogen, net als westerse acteurs en actrices. En om aan dit ideaalbeeld te voldoen, kruipen Aziatische vrouwen vrijwillig onder het mes en ruilen hun oosterse blikvangers in voor dubbele oogleden. Met zogenaamde 'westerse ogen' lijken je ogen groter en zie je er minder snel vermoeid uit. Vrouwen die geen geld hebben voor plastische chirurgie, gaan zelf aan de slag met speciale tape en lijm voor de oogleden.

Naast grotere ogen willen veel Chinezen graag langer zijn. Het liefst zo'n tien centimeter. Niet alleen omdat ze dat mooier vinden, maar ook omdat je dan sneller een baan vindt. Bedrijven geven namelijk de voorkeur aan werknemers vanaf een lengte van 1.70 meter! Met een zogenaamde 'beenverlenging' worden de botten van je benen gebroken en vervolgens 'uitgetrokken' zodat je uiteindelijk tien centimeter 'groeit'.

Overal lijkt het 'slankheidsideaal' te zijn ingeburgerd, ook in Azië. Ookal zijn Aziaten over het algemeen tenger gebouwd en slank, toch doen ze er alles aan om nóg slanker te worden. Net als in het westen, vind je in Azië veel afslankproducten als afslankpillen en afslankcrèmes. De strijd om de kilo's begint al vroeg: jonge meisjes eten zo weinig mogelijk om zodoende aan het überslanke schoonheidsideaal te kunnen voldoen.

Wij doen er alles aan om een zongebruinde huid te bemachtigen. Niet in Azië! Daar willen ze juist zo 'wit' mogelijk zijn. Huidblekende crèmes zijn dan ook volop aanwezig in de Aziatische winkelschappen. Een donkere huid wordt gezien als een teken van armoede. Vrouwen die veel op het platteland werken, hebben bijvoorbeeld meer kleur op hun gezicht dan vrouwen die de hele dag op kantoor zitten. Vrouwen stellen hun huid zo min mogelijk bloot aan de zon en als ze even in de buitenlucht zijn, hebben ze een parasol bij zich. Mocht deze niet bij de hand zijn, dan duiken de vrouwen op straat onder een vest, of houden ze wat ze ook maar kunnen vinden boven hun hoofd.

Een dagelijks bezoek aan een schoonheidsspecialist voor een ontspannende massage of manicure is geen overbodige luxe in Azië. En soms helpt de chirurg een handje om het uiterlijk iets op te pimpen. Plastische chirurgie is populair in Azië en het wordt over het algemeen als iets 'normaals' gezien.
China is wereldwijd dan ook het tweede land waar de meeste plastisch chirurgische ingrepen worden uitgevoerd.
Overal word hier reclame voor gemaakt! In de metro hangen zelfs levensgrote 'lipo- posters'!
In tijdschriften en op billboards vind je vrijwel dezelfde advertenties als bij ons, maar in plaats van de gebruikelijke anti-rimpelcrèmes: skin whitening, producten om je huid bleker te maken, van alle bekende merken ( zelfs van Nivea, Garnier en Loreal ! ). En dan wel met van nature bleke Westerse modellen: net zo eerlijk als een 16-jarige in een anti-rimpeladvertentie...

With love from Nanning,

Esra

^j^