Made in Vietnam

Xin Chao,

We hebben na 7 weken China verlaten en zijn inmiddels doorgereisd naar Vietnam.

Vietnam, het land met een grote verscheidenheid aan bezienswaardigheden, heeft een unieke cultuur, spectaculair landschap en een vriendelijke bevolking. Na de val van het zuiden in 1975 was het communistische land gesloten voor de wereld. Eind jaren ’80 begon de regering haar nieuwe politiek en sindsdien kan dit vredige land bezocht worden door toeristen en dat kunnen we dan ook zeker aanraden!
We worden verrast door de vele tinten groen van de rijstvelden op het platteland en de diversiteit van de historische bezienswaardigheden. Een land dat nooit verveelt en waar je heel duidelijk de verschillen tussen het altijd vrijere zuiden en het meer communistische noorden kunt waarnemen. De Franse en Amerikaanse bezetters hebben hun sporen nagelaten in het leven van de Vietnamezen.

We komen aan in Hanoi, de hoofdstad van Noord-Vietnam met een miljoen inwoners ligt aan de oever van de Song Hong, oftewel de Rode Rivier. Statige ambassades, meren, boulevards en het mausoleum van Ho Chi Minh maken van Hanoi een statige stad. Met alle kleine winkeltjes, de marktjes, de vele meren en lokale eettentjes en stalletjes is Hanoi ook een gezellige stad. Ondanks alle auto's, brommertjes en tuk-tuk's is er nog niet echt een sfeer van een wereldstad, maar het maakt het oversteken van de straten in Hanoi tot een spannend avontuur. Opmerkelijk zijn alle smalle huizen die over heel Vietnam te vinden zijn. De huizen werden hier vroeger in de diepte gebouwd. Dit heeft te maken met de belasting die werd geheven over de breedte van een huis. Heel vreemd als midden in een enorm platteland ineens een huisje opduikt dat niet breder is dan vijf meter! Verder mochten de gebouwen vroeger niet hoger zijn dan het koninklijk paleis, waardoor er nu relatief nog weinig hoogbouw te vinden is.

Wij verblijven in 'Old Quarter'. Deze oude wijk van Hanoi is een van de levendigste wijken van de stad. Gelegen aan de oever van de rivier is hier ooit het handelscentrum begonnen. Kleine straatjes lopen kriskras door elkaar heen. Op de stoepen staat allerlei handelswaar uitgestald. Slalommend tussen alle geparkeerde brommertjes, kan je hier alles vinden wat je zoekt. In de 13e eeuw zijn de 36 straten van deze wijk verdeeld. Voor ieder ambacht een straat. Dat is tot op de dag van vandaag nog terug te vinden. Zo is er bijvoorbeeld de schoenenstraat met alleen maar schoenenwinkeltjes . Alle straatnamen beginnen met Hang wat handel betekent, gevolgd met wat voor waren er in die straat verkocht worden. Zo wordt er op de Hang Bac zilver verkocht en op de Hang Dong koper. Op de Hang Gai kan je zijde vinden, handgemaakte souvenirs en traditionele Vietnamese kleding.

Net als Lenin in Moskou is er voor Ho Chi Minh na zijn dood een mausoleum gebouwd, waar hij in een glazen sarcofaag voor de hele wereld te bewonderen is. Het enorme gebouw met aan de voorkant een groot plein voor officiële gelegenheden is gebouwd tussen 1973 en 1975, tegen de zin van Ho Chi Minh zelf, die liever gecremeerd had willen worden. Omringd door wachters mag iedereen een voor een naar binnen om "oom Ho", die er een beetje oranje uitziet, te bekijken. Asia en ik waren er zelfs een beetje van geschrokken! We hadden namelijk een stadstour geboekt en wisten eigenlijk niet goed waarvoor we in de rij stonden. Totdat we binnekwamen en het er ijskoud was. Toen begon het me al te dagen... ik moet zeggen dat we er beide niet zo van gecharmeerd waren. Daarbij was het voor ons al een hele uitdaging om zolang stil te zijn! Maar voor de Vietnamezen is het mogen bezoeken van het lichaam van Ho Chi Minh een hele eer. Om de paar meter staan er onberispelijke wachters om ervoor te zorgen dat niemand uit de pas loopt of te lang stil staat. Let wel deze 'wachters' zijn vooral kleine en iele mannetjes met grote wapens! Achter het mausoleum ligt het huis van Ho Chi Minh. Het huis is zoals zoveel huizen met name op het platteland, gebouwd op palen en is nog in dezelfde staat als waarin hij het achterliet. Om het huis ligt een tuin met een grote vijver. Het is niet echt duidelijk hoeveel tijd de leider hier daadwerkelijk doorbracht, maar hij leefde in elk geval een sober bestaan. Aan de andere kant van het mausoleum ligt het Ho Chi Minh museum. Dat een verdeling kent in een afdeling verleden en toekomst. Je loopt er langzaam door de Vietnamese geschiedenis.

Hanoi, een prachtige stad waar nog vele Franse invloeden te vinden zijn. In het jaar nul van onze jaartelling, hoorde Vietnam bij het Chinese rijk. Vietnam werd later een eigen koninkrijk, maar veel tradities doen nog denken aan de oude Chinese cultuur. In onze Gouden Eeuw, kwamen de eerste Franse missionarissen naar Vietnam. Niet alleen de katholieke kerken herinneren nog aan de Franse kolonisatie. Ook de kanaaltjes en irrigatiemethoden in het zuidelijk rijstgebied van Vietnam zijn een erfenis uit die tijd. Sommige oudere generaties spreken zelfs nog Frans en veel gebouwen in de binnenstad zoals het 'Presidential Palace' doen je geloven dat je in Frankrijk bent. Zelfs de menukaarten van de Vietnamese Restaurants doen zich Frans aan en voor ons betekend dit overheerlijke Franse broodjes bij het ontbijt en zelfs frieten met mayonaise!
Dit roept wel de vraag bij ons op ; Wat is nou echt Made in Vietnam?

Vietnam exporteert veel agrarische producten. In de twee rivierdelta’s in het noorden en zuiden vind je uitgestrekte rijstvelden. Vietnam is de op een na grootste rijstexporteur ter wereld en produceert eenderde van de totale wereldproductie van cashewnoten. Verder exporteert het land koffie, thee, rubber, zwarte peper en zeevruchten, vooral garnalen.
Ook is het land rijk aan delfstoffen zoals steenkool, fosfaten, mangaan, bauxiet en chroom. En liggen er voor de zuidelijke kust voorraden olie en gas. Vietnam heeft geen voorzieningen om deze olie te verwerken. Het land exporteert dus ruwe olie om vervolgens de olie in bewerkte vorm (petroleum, benzine etc.) weer te importeren.
Veel Vietnamese vrouwen vinden werk in de kleding- en schoenenindustrie. Dankzij beperkende maatregelen van de VS en de EU tegen de toevloed van textiel en schoenen uit China kon deze sector in Vietnam verder groeien.

Na Hanoi reizen we verder door naar Hue en langs de kust van Vietnam verder naar beneden richting Ho Chi Minh City en de Mekong Rivier...

We zijn werkelijk blij verrast door de nog onaangetaste schoonheid van Vietnam en hopen elke dag weer blij verrast te mogen worden!


With love from Hue,



Esra



^j^